Frequentiebereik, stroomsterkte (dichtheid), vorm van elektroden, applicatietijd zijn belangrijke parameters in vibrerende magnetische veldapparaten. De frequentie die bij routinebehandeling als effectief wordt beschouwd, is over het algemeen minder dan 100 Herz. Het verhogen van de frequentie zorgt ervoor dat het warmte-effect het magnetische veldeffect opheft. Het maximale vermogen dat algemeen wordt aanvaard in magnetische veldapparaten is 10 millitesla (= 100 Gauss). Van de verschillende apparaten die zijn ontwikkeld voor therapie met gepulseerd magnetisch veld, zijn degenen die het sterkste magnetische veld creëren de spiraalvormige elektroden die het lichaamsgebied van belang omringen. Met de elektroden die zijn ontwikkeld om een cirkel te vormen en sterke stromen, kan het intense magnetische veldenergie met trillingen (pulserend) overbrengen naar de liggende of zittende patiënt. Het feit dat deze cirkels zo dicht mogelijk bij het betreffende lichaamsgebied liggen, vergroot het effect. Naast ringvormige (spiraalvormige) elektroden met een hoge geldwaarde, zijn er platte elektroden van verschillende afmetingen die op relevante lichaamsdelen kunnen worden gebruikt en onder het kussen verborgen elektroden onder het behandelbed.
Laboratoriumexperimenten en klinische ervaringen hebben aangetoond dat het pulserende magnetische veld de volgende effecten op het lichaam heeft;
- Uitwisseling van stoffen in celmembranen en regulering van celmembraanfuncties,
- Regulering van de bloedsomloop door in te werken op aderen (anti-oedeemeffect)
- Ontstekingsremmend (ontstekingsremmend) effect,
- Spasmolytisch (krampachtig) effect
- Pijnstillend (pijnstillend) effect
- Regulerend effect op hormonale en enzymatische processen.
- Versnellen van wondgenezing
DU 
TR 
EN 
FR 
DE 
RU 
AR