Revalidatie

Revalidatie is een zeer veelomvattende term en de lexicale betekenis ervan is het herwinnen van verloren functies. Het doel van revalidatie is om de persoon zoveel onafhankelijkheid te geven als fysiek, mentaal, economisch en sociaal.

Technologische, economische en medische vooruitgang verlengen het menselijk leven en verhogen chronische ziekten en invaliditeit. Op dit punt komt revalidatiegeneeskunde in het spel, terwijl curatieve geneeskunde hulpeloos is. Revalidatiebenaderingen verschillen van curatieve geneeswijzen.

Bij revalidatie is het doel om de permanente of tijdelijke tekortkomingen van de persoon vanaf de geboorte of later, om welke reden dan ook, te behandelen door het verloren en soms beperkte functionele vermogen vast te stellen, en om ervoor te zorgen dat hij in het dagelijks leven onafhankelijk wordt door psychologische ondersteuning, sociaal en professioneel. Revalidatie, een veelzijdige behandelaanpak, vereist een specifiek fysiotherapie- en revalidatieprogramma voor de ziekte en de patiënt bij lichamelijk gehandicapten, en er is geen standaardisatie van het revalidatieprogramma. Een uitgebreid revalidatieprogramma zal de onafhankelijkheid vergroten, de bedtijd en de afhankelijkheid van anderen verminderen en de kwaliteit van leven verbeteren.

Revalidatiesessies worden meestal één of twee keer per dag gedaan. Hoewel de duur van de sessies varieert naargelang de ziekte en de toegepaste technieken, is het gemiddelde 60 minuten. Bij sommige ziekten, zoals volledige (tetraplegie) en halve (hemiplegie, dwarslaesie) verlamming, kunnen revalidatiesessies maanden duren.